Οδηγίες για τον καύσωνα

Ειδικότερα, σύμφωνα με τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας, όταν λέμε θερμοπληξία εννοούμε τη μεγάλη αύξηση της θερμότητας του ανθρωπίνου σώματος, επειδή εμποδίζεται η αποβολή της, λόγω της υψηλής και υγρής θερμοκρασίας του περιβάλλοντος.


Τα κύρια συμπτώματα της θερμοπληξίας είναι: πονοκέφαλος, πυρετός (πάνω από 41 – 42 βαθμούς), ταχυκαρδία, δυσφορία, ζάλη, ναυτία, εμετοί, απώλεια συνειδήσεως και δέρμα ξηρό, θερμό και πολύ κόκκινο.



Τις ημέρες του καύσωνα οι πολίτες πρέπει να ακολουθούν τις παρακάτω οδηγίες:



1. Αποφυγή έκθεσης στο ηλιακό φώς. Αναζήτηση σκιερών και δροσερών μερών. Προτίμηση στα ανοιχτόχρωμα και ελαφρά ρούχα με ανοιχτό λαιμό, κάλυψη κεφαλής (χρησιμοποίηση καπέλου, ομπρέλας κ.λπ.).



2. Αποφυγή βαριάς σωματικής εργασίας, ιδιαίτερα σε μέρη που συνυπάρχουν υψηλή θερμοκρασία με υγρασία, καθώς και κάτω από τον ήλιο.



3. Ιδιαίτερη προσοχή να δοθεί στη διατροφή, όπως:

• Πρόσληψη άφθονων υγρών, κατά προτίμηση νερού και φυσικών χυμών.

• Αποφυγή των οινοπνευματωδών ποτών.

• Διατροφή με ολιγοθερμική δίαιτα, που θα περιλαμβάνει κυρίως λαχανικά και φρούτα πάσης φύσεως, με περιορισμό των λιπαρών.



4. Συχνά ντους.




5. Τα βρέφη και τα παιδιά να ντύνονται όσο γίνεται πιο ελαφρά. Ειδικά για τα βρέφη είναι προτιμότερο τα χέρια και τα πόδια τους να είναι ελεύθερα και να μην τυλίγονται σε πάνες. Οταν κάνει ζέστη να προσφέρονται συχνά εκτός από το γάλα (μητρικό ή άλλο) και υγρά όπως νερό, χαμομήλι κ.λπ.



6. Περισσότερη προσοχή να δοθεί στις καλούμενες ομάδες υψηλού κινδύνου του καύσωνα, που είναι:

• Ολα τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών.

• Ολα τα άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα, όπως καρδιοπάθειες, πνευμονοπάθειες, ηπατοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη κ.λπ.

• Ολα τα άτομα που για καθαρά ιατρικούς λόγους παίρνουν φάρμακα για τα χρόνια νοσήματά τους, όπως είναι τα διουρητικά, τα αντιχολινεργικά, τα ψυχοφάρμακα, τα ορμονούχα (συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης και των αντιδιαβητικών δισκίων). Ιδιαίτερα κατά την περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών περιβάλλοντος θα πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό για την ενδεχόμενη ελάττωση της δοσολογίας.



Οι χώροι εργασίας πρέπει να διαθέτουν κλιματιστικά μηχανήματα ή απλούς ανεμιστήρες, κατά προτίμηση οροφής. Το ίδιο ισχύει και για τα ιδρύματα, που περιθάλπουν νεογνά, βρέφη, παιδία, ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες.


Τα μέσα μαζικής μεταφοράς πρέπει να φροντίζουν για την καλή λειτουργία του κλιματισμού τους, για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού.



Πρώτες βοήθειες


Σε περίπτωση θερμοπληξίας και προτού φθάσει ο γιατρός ή μεταφερθεί ο θερμόπληκτος στο Νοσοκομείο, πρέπει να μετακινηθεί χωρίς καθυστέρηση σε σκιερό, δροσερό και αν είναι δυνατόν αεριζόμενο μέρος. Να τοποθετηθεί ανάσκελα και να απομακρυνθούν όσοι από περιέργεια ή ενδιαφέρον του εμποδίζουν τον αερισμό. Να τροφοδοτείται με αέρα χρησιμοποιώντας κάθε πρόχειρο μέσο (βεντάλιες, χαρτόνια κ.τ.λ.), να του αφαιρούνται τα βαριά ρούχα, να του τοποθετούνται ό,τι ψυχρά επιθέματα υπάρχουν διαθέσιμα, να βρέχεται με κρύο νερό όλο του το σώμα. Επίσης, να του δίνεται ξύδι, αιθέρας ή αμμωνία για εισπνοή αν υπάρχουν. Αυτονόητο είναι πως αν μπορεί εκείνη τη στιγμή, μέχρι να φθάσει ο γιατρός ή το ασθενοφόρο, να πιει υγρά, να αξιοποιείται αυτή η δυνατότητα και μάλιστα σε συνδυασμό με λίγο αλάτι.